Mijn moeder kreeg drie maanden geleden wat keel klachten. ‘Er zit wat in mijn keel, ze probeerde het weg te schrapen. Paar weken later kwam daar wat benauwdheidsklachten bij maar aangezien ze astmatisch is, gooide ze het daar op. Maar toch even naar de huisarts. Deze zag dat ze een dikke nek had en een doorverwijzing naar de kno arts werd gemaakt… 29 juni jl. 5.40u werd ze wakker, benauwd en kon bijna geen lucht krijgen. Mijn zusje sliep bij haar en zag dat het foute boel was. Heeft 112 gebeld en de ambulance was snel ter plaatse. Saturatie 58%. 

Er werd gevreesd dat mijn moeder in de ambulance zou komen te overlijden. In het ziekenhuis aangekomen zijn er scans gemaakt van haar hals. Ik heb foto’s van de scan dus is te bewijzen dat ik dit niet verzin. Uit de scans blijkt dat mijn moeder een keelbreedte massieve tumor heeft en door 4mm luchtpijp adem moet zien te halen. Ze krijgt zuurstof en morfine om de benauwde gevoel op te heffen. Binnen een half uur na toediening is ze overleden. Dit was om 7.15. De kno arts heeft nog nooit eerder zo’n tumor gezien. Binnen drie maanden is ze overleden. Mijn moeder heeft, ondanks mijn waarschuwingen geen spuitjes te nemen, 5 spuitjes gehad. Dit is een voorbeeld van een turbotumor!

Jolanda Vink

Via een vriendin dit mailadres ontvangen. 

Mijn man is 4 dagen na toediening (zaterdag 20/8/22) van (experimentele) “Evusheld” op 24/8/22 overleden. Binnen 4 uur na het toedienen is zijn bloed gaan klonteren en kreeg hij TIA’s. De herseninfarcten zorgden ervoor dat hij verlamd raakte. Hij had al weken (vanaf ongeveer 10/7/22) Corona waarvan hij niet genas wegens onderliggend lijden: hij was pas getransplanteerd (eind mei) dus geen afweer (stamceltransplantatie, dit vanwege leukemie (AML)). 

Hij had door Corona een longontsteking opgelopen en hoge koorts. Op de verklaring van overlijden t.b.v. melden doodsoorzaken zag ik dat noch Corona noch de Evusheld staan vermeld, wat mij -zwak uitgedrukt- zeer heeft verbaasd. 

Hoogachtend, L. van W.

Dit verhaal gaat over mijn broer, 71 jaar, inmiddels overleden op 9 augustus jl.

In 2021 en 2022 heeft hij 4 Pfizer prikken laten zetten. De laatste prik was op 22 april 2022.

Hij was kerngezond, slikte geen medicatie, had nog nooit in het ziekenhuis gelegen.

Half mei 2022 constateerden wij vreemd gedrag bij mijn broer. Hij was afwezig, kwam vaak te laat en liep op een bepaald moment tegen de deur aan. Hij zag het niet. Ik vroeg wat er aan de hand was met hem. Hij vertelde mij dat hij geen diepte meer zag en voelde zich onzeker. Dezelfde dag ben ik met hem naar de huisarts gegaan. Daar werd een geheugentest gedaan en bloed geprikt en een hartfilmpje gemaakt. De geheugentest ging niet goed. Makkelijke rekensommetjes lukte hem niet meer. Na allerlei onderzoeken bleek uiteindelijk dat hij een kwaadaardige hersentumor had, grootte 7 cm op het gedeelte van de hersenen waar spraak, emotie en cognitieve functies zitten. In het VU MC in Amsterdam werd verteld dat het operabel was, maar na de operatie misschien nog 1,5 jaar reservetijd. Mijn broer koos voor de operatie. 

Na veel heen en weer verplaatsen van het Zaans Medisch Centrum, het zorghotel in Zaandam uiteindelijk op 11 juli 2022 geopereerd. In de middag kregen wij een telefoontje van de chirurg. De operatie is gelukt. Dezelfde avond werden wij gebeld. Mijn broer wilde mij graag spreken. We zijn naar het ziekenhuis gegaan. Hij was erg in de war. De weken erna waren een hel. Hij was fysiek en mondeling agressief, wilde niet eten, zat als een zombie in bed. Normaal contact was niet mogelijk. Omdat hij agressief was werd hij gefixeerd. Hij werd vastgelegd aan zijn armen, benen en middel. Hierdoor ontstonden wonden aan zijn armen en benen, die gingen ontsteken. De chirurg verteld ons dat hij in een delier zat en dat dat best lang kon duren. Tijdens 1 van de weken heb ik een nacht bij hem geslapen. Dit was niet mijn broer. Hij was (met alle respect) stapelgek. Ik wist niet wat ik meemaakte. Dit was geen delier maar hersenschade.

Het ging vanaf 11 juli bergafwaarts. Van het VU werd hij vervoerd naar het Zaans Medisch Centrum en vandaar weer naar een verpleeghuis. Tijdens zijn ziekenhuisopname werd hij volgegooid met medicatie. Daar werd hij dacht ik ook agressief van. Begin augustus hebben wij een gesprek gehad met de verpleeghuisarts. Er waren drie opties: op dezelfde wijze doorgaan, de sonde opnieuw plaatsen (want die trok hij er steeds uit en wilde nog steeds niet eten) of de behandeling staken. Na rijp beraad en verdriet in ons hart hebben we besloten de behandeling te staken op 6 augustus 2022. Mijn broer had van tevoren gezegd: als ik in een rolstoel kom of ik word dement dan trek je de stekker eruit. Op 9 augustus 2022 is hij overleden. Op 17 augustus 2022 hebben we afscheid van hem genomen.

Mijn broer was alleen, heeft nooit een relatie gehad. We hebben zijn huis geërfd en dat zijn we nu aan het leeghalen. Uit papieren bleek dat hij vier prikken heeft gehad. Hij had tegen mij verteld dat hij er twee had gehad. Als ik dit had geweten dan had ik hem afgeraden de operatie te laten doen. Na vier prikken ben je wat mij betreft al kansloos. Hij heeft mij tijdens de weken voor de operatie in tranen verteld dat hij er spijt van had dat hij zich had laten prikken. Toen hij de uitnodiging kreeg heeft hij uit angst gehandeld. We zijn diep bedroefd dat hij er niet meer is. Hij was een belangrijk onderdeel van ons gezin. Wij hebben twee volwassen kinderen (die helaas ook geprikt zijn.) Het wordt tijd dat de waarheid naar boven komt.

Isolde Paques

Wij leven met zijn drieën en zijn geen van allen gevaccineerd.

Helaas onze familie wel, en is het merendeel nu direct aan of onzes inziens, mede door de vaccinatie overleden.

We zijn nog steeds in een shock.

In 2020 viel de moeder van mijn man 5 dagen na de eerste prik viel ze neer, ze is toen gereanimeerd. Na de tweede prik die ze drie weken later kreeg, viel ze ineens na twee weken dood neer. Ze had geen hartfalen en Corona zelf probleemloos overleefd. Lareb wil geen melding opnemen en de arts vond het een natuurlijke dood.

Vervolgens kreeg in 2021 mijn moeder na de prikken ineens hartfalen. Dit hard ze beslist niet en komt ook nauwelijks in de familie voor. Haar zus was netruim 99 geworden en overleden zonder vaccinaties gelukkig. Mijn moeder was 89. Na 3 maanden is ze op een ochtend dood gevonden. Hartstilstand volgens de arts. Mijn oudste broer durfde niet naar de begrafenis te komen want hij had nog maar 1 prik gehad… Nota bene hoogleraar op gezondheidsgebied.

Dit jaar in februari werd mijn schoonzus (de zus van onze vriend) van 52 ineens opgenomen in kritieke toestand. Helaas had ze zich op aandringen van haar vriend toch tegen haar wil laten vaccineren. Ze was tot de vaccinatie gezond. Wel was ze haar hele leven rolstoel gebonden vanwege Spina bifida. Ze was wereldkampioen rolstoel dansen.

In het ziekenhuis bleek haar bovenbeen tot en met de bil volledig weggerot te zijn. De wond was opengesprongen thuis. Na 4 dagen waarvan de laatste volledig aan de beademing is ze overleden aan een sepsis. In haar appjes staat te lezen dat ze zich vooral sinds de booster zo slecht voelde. Haar lichaam was bijna niet te prepareren voor de crematie.

Vervolgens bleek haar vader van 94 sinds de vaccinaties compleet dement te zijn geworden. Hij was 94 en was goed in orde voor die tijd. Binnen 3 maanden is hij overleden aan twee gebroken heupen omdat de huisarts het probleem niet wilde zien. Hij wilde eigenlijk ook geen vaccinatie maar heeft het zich op laten dringen.

Omdat wij niet zijn gevaccineerd, waren wij bij deze mensen niet meer welkom. Voor ons kwam alles als een complete overval.

Daar liep mijn vriend dan met de as van zijn zus en vader om bij te zetten in het graf van zijn moeder.

Helene Baayen

Ik deel dit verhaal voor mijn schoonmoeder.

Na lang wikken en wegen liet mijn schoonmoeder zich vaccineren. Dinsdag gevaccineerd en vrijdag opgenomen in het ziekenhuis met ernstige bloed armoede. Na bloedtransfusie weer na huis. Maar ze werd niet meer de oude. Na de tweede vaccinatie zelfde verhaal. Ouderen geneeskunde heeft haar onderzocht na de oorzaak. Darm onderzoek maar deze was oké. Ze had een vergrote lever, oorzaak onbekend stond in haar dosis. Het jaar erna is er vaak geconstateerd dat ze een veel te lage bloeddruk had. Urine weg infecties kalium, natrium te kort. Ze heeft zelfs nog een beenmerg punctie ondergaan. Ook daar kwam niet uit. We hebben haar in 1,5 jaar erg zien aftakelen. Helaas is ze overleden.

Mijn grootvader van net 91 jaar is altijd een gezonde kranige man geweest, gewerkt als werfleider en hobby wielrenner. Nooit te kampen gehad met ernstige medische problemen. Na zijn 2de corona-vaccin (Pfizer) begon hij plots te vallen en het bewustzijn te verliezen (zelfs bij zijn dagelijkse korte wandeling in zijn straat) en kreeg hij hartritmestoornissen. Belandde zo via spoed in de kliniek. Na een 'oplapperiode' en medicatie waaronder bloedverdunners mocht hij terug naar huis. Over de mogelijke oorzaak geen woord.

Na zijn booster kreeg hij plots bloedklontervorming in de urine bovenop alweer valpartijen. Weeral via spoed binnen in de kliniek, weken aan een stuk, om dan met een vaste sonde opgescheept te zitten en geen mogelijkheid meer te hebben 'gezien zijn medische problematiek en de daaraan gekoppelde risico's om naar zijn huisje terug te keren. Oorzaak plotse bloedklonters en urineproblemen: "tje, dat kan al lang liggen sluimeren hebben". Hij werd zonder boe of ba in een woonzorgcentrum gedropt, dik tegen zijn gedacht, terwijl hij zo zelfstandig zijn plan trok voor de vaccins. 

Hij is net 91 jaar geworden, en kwijnt nu weg in het rusthuis. Weigert te eten met manieren, de dagen gaan tergend traag. Zijn vrijheid volledig ontnomen. En nog negeert de rest van de familie het overduidelijke gegeven oorzaak vaccin.

Mijn vader heeft vorig jaar ‘n herseninfarct gekregen door ‘n bloedpropje in zijn hersenen. Het was ‘n week of 3 na zijn tweede coronavaccinatie bij de GGD.

Hij was bijna 90 maar nog geheel zelfstandig en op zichzelf wonend. Na het infarct was hij half verlamd en heeft nog 3 maanden geleefd. Die tijd voor hem de hel.

In het ziekenhuis hebben ze niet eens onderzocht of het infarct te maken had met de vaccinatie. Ze zeiden dat ze dat niet deden want hij had ‘n verhoogd cholesterol en medicatie daarvoor. En hij was op leeftijd. Maar ik vind dat dat niet uit mag maken. Want een nieuw vaccin gemaakt met een nieuwe technologie moet je toch monitoren?

Afgelopen december 2021 werd mijn moeder geprikt. Mijn moeder wilde niet geprikt worden, haar huisarts dacht er anders over.

 Tijdens het bloed prikken vanwege het langer aanhouden van rugklachten, hebben we de huisarts gevraagd om haar te onderzoeken. Omdat haar rugklachten niet langer duurde dan 2 dagen maakte wij als gezin ons wat zorgen. Niet wetende dat hij haar een vaccinatie had geven, daar kwam ik vervolgens twee weken later pas achter toen ik hem zelf belde. 

Wetende dat ze niet geprikt wilde worden maar daar mocht ik maar niet over praten met anderen was zijn mededeling. Sorry? Ik kon m wel door de telefoon trekken en alles viel ineens op zijn plek. 

De tweede prik heeft ze niet meer gekregen omdat wij als gezin erboven op zaten. 

Via wakker Zeist kreeg ik uw gegevens. De blijvende schade die onze zoon T. aan de prik heeft overgehouden is de ergste die je je ooit kunt bedenken. 

T. is twee maanden geleden overleden. T. was meervoudig complex gehandicapt. Is 17,5 jaar oud geworden. Vanuit dagbesteding waar hij 4 dagen in de week tussen 10-15h was, was er enorme druk op vaccinatie. Sinds 1e Pfeizer prik enorme gewicht afname complete afname spierkracht uiteindelijk vanaf juni 2021 van 54 kg naar 36 kg bij overlijden. 

Medici zeggen dat het er wellicht iets mee te maken kan hebben maar dat alle overige ziektebeelden bij T. een grotere rol hebben gespeeld. Wij hebben zeer ernstig onze twijfels voor iemand die zo is blijven af vallen bij inname ban ca 3300 cal per dag!! Geen andere oorzaak hiervoor te benoemen. 

Raadsel met veel verdriet. 

Hallo steunpunt,

Als vader van een dochter met ernstige vaccinatieschade kan ik dit steunpunt alleen maar toejuichen. Onze Lisette heeft, na de vaccinatie en door nalatigheid van het ziekenhuis een ernstige hersenbloeding gehad met uiteindelijk ernstige hersenbeschadiging. Zij kan haar linkerhand praktisch niet meer gebruiken, heeft wel weer leren lopen met een EVO, heeft een neglect aan linkerkant en neurologische schade zoals traag reageren en het geheel niet meer kunnen overzien.

We zijn nu een jaar verder, maar waarschijnlijk zal zij nooit meer normaal kunnen functioneren. Geen werk meer en studie stopgezet. Hoe verder is afwachten. Ik zal haar vragen of zij hier bij wil.

Hartelijke groeten,

Huub Verhoeven 

Ik ben niet gevaccineerd, niemand niet van onze familie. Behalve m'n stiefvader Cor. 

Cor was erg bang voor corona, hij geloofde alles wat er op tv werd verteld en ook door invloed van instanties was hij z'n eerste 2 prikken wezen zetten. Hij was al benauwd door een longaandoening en de eerste 2 vaccinaties maakte alles erger. Hij was vaak extreem benauwd, moest elke paar meter in huis stilstaan om bij te komen. Hij had ook vreemde vlekken op z'n armen wat m'n stiefbroer mij vertelde, ik schrok ervan. Tegen het einde van januari 2022 ging hij een booster prik halen, een aantal dagen later overleed hij plotseling, hij is in de wc gevallen. M'n moeder was er niet bij, die kwam later thuis en vond hem. 

De ambulance broeders zijn een tijdje met hem bezig geweest en m'n moeder kreeg de vraag of hij gevaccineerd was en ook de booster heeft gehad. Conclusie was dus dat de booster prik de doodsoorzaak was van onze stiefvader. Zijn doodsoorzaak hebben we niet kunnen accepteren, hij kon nog wat jaartjes mee als hij die vaccinaties niet had gehaald. Ik ben nog steeds enorm boos op de overheid met hun prikken. Ik hoop dat velen hun ogen gaan openen. Wij zijn nu helemaal anti vaccineren door dit hele gebeuren.

Priscilla

Ik kreeg de griep. Mijn man een paar dagen later. We waren behoorlijk ziek. We hadden geen trek meer in eten. Onze zoon spoorde ons aan om weer te eten. Bij mij lukte het, bij mijn man niet.

Toch een test gedaan, was negatief. We zijn ook eigenlijk nooit ziek.

Mijn man werd nog zieker, dus vroeg ik of ik de dokter moest bellen. Doe maar zei hij.

Zijn separate was 84 dus naar het ziekenhuis. Meteen zuurstof gekregen een fles antibiotica en een infuus met vocht. Na 2 dagen begon hij echt op te knappen. Hij belde me op, hij moest naar een ander ziekenhuis omdat er geen plaats meer voor hem was. En het moest van de overheid, werd me gezegd. In dat ziekenhuis kreeg hij een delier. Meestal duid dat bij mannen op een blaasontsteking. Hij kraamde er heel veel rare dingen uit. Wilde met mij naar huis en hij dacht dat hij daar dood ging. Ik wilde hem graag meenemen maar dat mocht niet. Eindelijk ineens mocht hij zomaar naar huis. Ik moest hem wel zelf ophalen, terwijl hij nog heel ziek was. 

We moesten 1.5 uur rijden om thuis te komen. Hij was doodmoe. Na 2 dagen thuis dreef hij zijn bed uit, dus toch weer naar het ziekenhuis. Dit keer om zijn hart. De dag erna kreeg hij een longembolie. En 2 dagen later 2 herseninfarcten. Niet meer kunnen praten, halfzijdig verlamd. Toen konden ze niets meer voor hem doen, dus moest hij weg. Wij hebben hem naar de hospice gebracht, waar hij 3 dagen later is overleden.

Zelf zei hij dat hij een booster in het andere ziekenhuis heeft gehad. Maar dat weet ik niet. 

Het was wel zo, dat ik die ochtend niet bij hem was.

Mijn dochter woont op een zorgboerderij voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik heb schriftelijk geweigerd, bevestigd dat mijn dochter geen vaccinaties mocht. 

Op een dag zag ik na mijn werk een mail binnenkomen van de bewindvoerder, de woning had haar om toestemming voor vaccinatie gevraagd en zij had die gegeven. 

Woest was ik want ik had al gezegd en schriftelijk bevestigd dat mijn dochter niet mocht worden geprikt. Het is niet de taak van bewind om hierover te beslissen. De bewindvoerder was telefonisch niet te bereiken, de eigenares van de zorgboerderij wel. Zij zei dat mijn ex en ik daar samen over uit moesten komen. Inmiddels had ik dikke migraine. Haar vader wou dat zij geprikt werd. De cliënten waren allemaal al voorbereid dat zij de prik kregen. En ik stond er alleen in en was bang het mentorschap over mijn dochter te verliezen.. Mijn ex zei nog dat ze anders helemaal alleen in het ziekenhuis moest liggen als zij covid kreeg, op dat moment was er volgens hem ook een meisje van haar leeftijd op de IC, niemand mocht daarbij. Mijn dochter heeft verlatingsangst. Dus ik ben gecapituleerd. 

De volgende ochtend werd ik wakker met het gevoel dat het vreselijk mis was. Een maand of 7 na de prikken is mijn dochter flauw gevallen toen zij uit bad stapten Een maand daarna kreeg zij vreselijke aanvallen waarbij haar lijf schudde en zij weg was (geen epilepsie), ze keek mij aan maar zag niets en was niet bij. Het waren wel aanvallen met slapte afgewisseld met schokken. Na een tijd kwam zij weer bij, ondertussen had ik 112 gebeld. De ambulance kwam en haar bloeddruk en hartslag was enorm verhoogd. 

Omdat zij inmiddels weer bij was en ik het ziekenhuis niet vertrouwd vond met alle maatregelen besloten dat ik volgende dag de huisarts zou bellen. Zowel huisarts als zorgboerderij, eigenlijk niemand was gealarmeerd. Mijn dochter ligt s nachts alleen en moet gebruik maken van een belsysteem terwijl zij normaal al geen hulp op die manier kan vragen. Maar ook luisterapparatuur oid wilden ze niet installeren. Van mijn ex mocht zij geen middelen tegen de vaxx schade gebruiken. Uiteraard heb ik dat wel gedaan als zij thuis was. Nadien nog niet weer een shock gehad gelukkig dus hopelijk komt het goed nu.

Cynthia

Mijn moeder van 98 jaar was in goede doen op de dag dat zij na twee Pfeizer injecties haar 3e moderne spuit kreeg.

Na de spuit werd zij misselijk en wilde niet eten.

De volgende ochtend is ze laat uit bed geholpen en direct na het middageten ging het echt mis. Ze moest bijzonder hevig overgeven en had erge pijn over haar hele lichaam.

Korte tijd later kreeg ze weer hevige pijn over haar hele lichaam en is ze plotseling overleden. De verpleegkundigen hadden dit nog nooit meegemaakt en het totaal niet zien aankomen dat zij zou sterven.

Mijn vader en zijn 2 oudere zusters (toen respectievelijk 89, 93 en 98) hebben alle drie de Pfizer-vaccinaties gehad. Alle drie klaagden ze daarna over slappe benen. Ze hebben ook alle drie de eerste booster gehad. 

Echter alleen de middelste van de drie, de zuster van inmiddels 94, heeft ook de tweede booster gehaald, mijn vader (inmiddels 90) en de oudste zuster (nu 99), hebben die niet gehad, mijn vader vanwege een coronabesmetting en mijn tante omdat ze ineens uit het niets een torenhoge bloeddruk ontwikkelde en op advies van de huisarts even geen vaccinatie mocht nemen. Ze heeft in haar hele 99 jaar nog geen andere medicatie dan af en toe een paracetamolletje nodig gehad. Alle drie waren ze nog fit en zelfstandig.

De jongste tante had ook ineens een torenhoge bloeddruk, maar daar heeft ze wel eens eerder mee te maken gehad en dat was altijd goed onder controle. Verder zo fit als een hoentje. Ze reden ook nog zelf auto.

Op eerste Pinksterdag 2022 kwam de tante van 94 niet opdagen voor de lunchafspraak bij mijn vader in Amersfoort. Die van 99 was al vanuit Amsterdam in Amersfoort gearriveerd en toen de andere zuster vanuit Hilversum te laat was, maakten mijn vader en tante zich zorgen. Ik ben uiteindelijk met mijn dochter naar Hilversum gereden en we hebben mijn tante in haar huis in de badkamer gevonden, ze bleek een groot herseninfarct gehad te hebben, waarschijnlijk al de avond ervoor en is vanwege de leeftijd en de lange tijd die er al verstreken was niet meer actief behandeld. Ze is vier dagen later overleden.

Mijn zusje en ik zijn ervan overtuigd dat dit een gevolg van de booster is geweest, maar het zal nooit bewezen worden.

Len van Kerkhof

Mijn moeder van 98 jaar was in goede doen op de dag dat zij na twee Pfeizer injecties haar 3e moderne spuit kreeg.

Na de spuit werd zij misselijk en wilde niet eten.

De volgende ochtend is ze laat uit bed geholpen en direct na het middageten ging het echt mis. Ze moest bijzonder hevig overgeven en had erge pijn over haar hele lichaam.

Korte tijd later kreeg ze weer hevige pijn over haar hele lichaam en is ze plotseling overleden. De verpleegkundigen hadden dit nog nooit meegemaakt en het totaal niet zien aankomen dat zij zou sterven.